„Kreatywność” – część pierwsza (i ostatnia)

Kreatywność to zdolność do myślenia i działania w sposób abstrakcyjnie doskonały

„Rozróżniamy dwa rodzaje twórczości – oba są ważne. Tak zwana twórczość pisana przez duże „T” dotyczy działalności osób wybitnych: noblistów, znanych reżyserów, pisarzy itd. W życiu codziennym ważna jest także twórczość pisana przez małe „t”. (…) Dla budowy innowacyjnego społeczeństwa prawdopodobnie ważniejsze jest, abyśmy wychowali wielu „twórców” niż niewielu „Twórców”*.

Wynikiem działalności twórczej, czy też kreatywnej jest faktyczny, ale także niepostrzegalny zmysłowo efekt. Określenie kreatywny (twórczy) pojawia się najczęściej, kiedy mamy do czynienia z utworami względnie nowo powstałymi, które swoją strukturą i kompozycją odstają od tworów wcześniej powstałych. Mówiąc skrótowo, z utworami i przedmiotami oryginalnymi.

Kreatywność jest umiejętnością patrzenia na świat w sposób rozszerzony. Ludzie obdarzeni zmysłem „rozszerzania rzeczywistości”, patrzą na sytuacje, przedmioty i uczucia w sposób bardziej lub mniej abstrakcyjny niż pozostałe jednostki, wspomnianego zmysłu nie posiadające. Ta zdolność, jest w dużym stopniu wspierania przez wyobraźnię jej posiadacza. Jeśli można coś sobie wyobrazić, podchodząc analogicznie można to również stworzyć. Naszym ograniczeniem w dziedzinie kreatywnego podejścia jest jedynie wyobraźnia, jak i sama chęć podjęcia pracy nad urzeczywistnieniem naszego pomysłu.

Jest wiele rodzajów twórców, poczynając od ludzi wprowadzających nowe, innowacyjne idee, a kończąc na osobach zdolnych zmaterializować swoje uczucia i przemyślenia w postaci słów, czy tekstów pisanych. Osobowości twórcze w tym znaczeniu, to jednostki cechujące się kreatywnym postrzeganiem świata i ludzi. Zdolne postawić przed sobą cel i za pomocą wyobraźni spróbować do niego dojść.

Kreatywność polega na zapominaniu zasad przy jednoczesnym trzymaniu się ich

Mówiąc o kreatywności mówimy o pewnych zasadach, których trzeba przestrzegać, by być w przyszłości nazwanym jednostką pomysłową, bądź twórczą.

Żelazną zasadą twórczości jest oryginalność wyobrażeń. Nie można być bowiem twórczym, będąc jednocześnie odtwórcą cudzych pomysłów i idei. Kreatywność wymaga od nas posłużenia się własną wyobraźnią, a efekt podjętego później działania powinien być wartościowy z punktu widzenia założonych przez nas celów.

Podejmując działanie względem własnych kreatywnych pomysłów, w zamierzeniu mamy doprowadzić do uzyskania pewnych rezultatów (np. zaczynając pisać opowiadanie, zakładamy, że rezultatem tego działania będzie ukończenie naszej pracy). Kiedy rezultat zostanie osiągnięty, musi być on dziełem względnie nowatorskim (oryginalnym).
Nie zawsze jednak należy trzymać się zasad. Odwoływanie się do szablonu z góry przynosi efekt odwrotny od zamierzonego. Oryginalność nie równa się konwencjonalności.

Jak więc przestrzegać zasad kreatywności i jednocześnie tworzyć coś unikatowego?

Z reguły łamanie zasady tworzy nową zasadę, a jak wiemy każdą doktrynę da się przełamać za pomocą nowego podejścia do tego samego problemu.

Jednym z dowodów na to, że jest się jednostką twórczą jest właśnie umiejętność zmieniania, przełamywania i obchodzenia reguł.

Pisarze stają się tutaj doskonałym przykładem. Poruszając się w obrębie jednej tematyki, dajmy na to fantastki, potrafią wprowadzać zmiany w fabule, tworzyć nowe pojęcia, języki i nadawać swoim postaciom unikalny kształt, przez co wyróżniają się stylem i podejściem od innych pisarzy tworzących w podobnych, a nawet tych samych kategoriach tematycznych. Mówiąc krótko, styl i podejście do pisania jest jednocześnie takie samo i inne.

__________________________________________________________

Cytat u góry dosłownie przepisany ze strony podanej poniżej, powyższy artykuł zainspirowany tym ze strony (tak link u dołu) i napisany w ramach zajęć z Technik nowych mediów.

*Strona, która miała wpływ na tekst

Tagi: , , ,