„Księżyc”

O czym myślisz?

Patrząc w księżyc?

Daleki i bliski

Samotny w tłumie gwiazd

Odziany w słoneczny blask

On wciąż jest i patrzy

Wciąż jest i myśli

Planeta, choć człowiecza

Magiczna i przeciętna

Pośród pustki, największym skarbem

Tańczy na niebie

Chaotycznie śpiewa

Nawołuje

Panuje nocą

Więc?

O czym myślisz?

Patrząc w księżyc?

O czasowej pustce?

O magii wieczorów?

Myślisz o jego samotności

I aż chcesz porzucić ziemię

I masz ochotę wyprostować skrzydła

I chcesz przemierzać wymiary

Dotknąć jego powierzchni

Stać się jego częścią

Być samotnym wraz z nim…

Więc?

Być blisko…

Dla niego…

O czym myślisz?

Patrząc w księżyc?

By nie był samotny, w swojej samotności

Chcesz

Potrzebujesz

Musisz

Dać mu uczucia

Pozwolić się uśmiechnąć